Lawendowy wianek krok po kroku....

Zanim zaproszę Was do mojego ogrodu

chcę serdecznie podziękować

za miłe słowa pod ostatnim postem:)

A,  że  wakacyjny

wyjazd mam już za sobą...

tak, tak na szybkiego,

tuż po zakończeniu roku

wyruszyliśmy już

następnego dnia

A dokąd?

Podzielę się z Wami już niebawem

fotek multum, więc potrzebuję odrobinę czasu:)

Tymczasem nadszedł czas 

bez budzika co rano,

na poranną kawę bez pośpiechu,

z obiadem albo i nie

/ dziecię u babci,więc nie mam wyrzutów /

Tak więc  błogie lenistwo trwa:)

i

mogę oddać się temu co lubię

czyli  spokojne posiedzenie w ogrodzie

tak bez pośpiechu, tak na całego

cieszyć się zarówno słońcem,

jak i tak długo wyczekiwanym deszczem.

Ten czas to czas zbioru lawendy,

która w tym roku  obficie kwitnie.
Co mnie naturalnie cieszy:)

Z racji tego, że 3 krzaczki uschły

uzupełniłam młodymi roślinami

Czas na zbiór  i  planowany
pierwszy  lawendowy wieniec...

Może komuś się przyda...
krok po kroku
Ja widać użyłam oponki styropianowej
/ została w zapasie /śr. 28 cm
drut florystyczny
sznurek na pętelkę
i  duża ilość lawendy
 Zabrałam się do tworzenia wianka
wieczorem i o 22.00 okazało się, że lawenda "wybyła" tak więc z latarką udałam się
po kolejne kwiecie.
Nie mogłam przecież czekać do rana:)
Po moim doświadczeniu przy wiankach szyszkowych, skupiałam się na tym, aby ukryć
biel styropianu i tym sposobem się udało:)

Jeszcze zostało na ususzenie

bukiecików

I konikom ostatnio częściej
udaje się  wyjść w teren

Próby buntu Dyktatora

Mój M spełnia moje małe marzenia
A oto skrawki....
A efektem końcowym na pewno
 podzielę się z Wami:)

A i w temacie metamorfozy kuchennego stołu
też się zadziało, ale to już następnym razem.
I tak  dzisiaj  mały misz masz powstał:)

Ps. Dziękuję za Waszą obecność i życzę
udanych, pełnych słońca wakacji

Ania

To już jest koniec...

Trochę spóźniony temat,

 ale zawsze aktualny.
Emocje już trochę opadły...

Nieunikniony czas nadszedł  tak szybko...
CZAS NA POŻEGNANIE

Uczniowie
Przychodzą
i
Odchodzą,
odchodzą  w świat.
To przecież takie naturalne...

Powinnam się już oswoić,
ale NIE, nie potrafię.

W pracy, tak jak w życiu,

nie potrafię robić niczego

na pół gwizdka.

Szczególnie w pracy wychowawczej
angażuję się  bez reszty.
Nie potrafię się odciąć, nie zostawiam
 żadnych spraw
- ważnych i mniej ważnych na potem.

Ale wiem, że są tacy co potrafią.
Czy jest im łatwiej?
I podczas  pożegnania z absolwentami też?

Czyżby  jest to  właśnie przejaw profesjonalizmu?
-  Tak więc obcy mi stan.

* * *
A ten rok szkolny to ostatni rok
z młodymi osobami, a z  jakże już
 ukształtowanymi charakterami.
I wiem, że kolejny etap przed nimi,
Wierzę, że sobie poradzą.
Życzę każdemu z osobna, aby trafili
na dobrych ludzi.

* * *
Czas    wspólnych  trzech lat
to przepaść....
Pamiętam dokładnie nasze pierwsze spotkanie:)
Cóż i nadszedł czas rozstania...
mówiłam,że będę beczeć i tak było,
chociaż bardzo się starałam...
Dzieciaki rozkleiły się i poszło.

Dużo razem przeszliśmy,
chwile słabości, trudności
i
wiele rozczarowań
/ pamiętam jak  musiałam odwołać wycieczkę /
ale też
chwile radości, wzruszeń
wielu rozmów, żartów i śmiechu:)
Staliśmy się PIONIERAMI organizując
 NOCLEG w naszej szkole.
Pamiętacie post o rajdzie rowerowym
do Gierłoży na sadzenie lasu,
( Warto poczytać  o naszej młodzieży  TU )
Innowacji trochę było:)

* * *

I to nie jest poczucie
spełnionego obowiązku,
To  "coś" znacznie więcej.

To poczucie, że osiągnęłam zamierzony cel:

SZACUNEK DO SIEBIE I INNYCH
TO, ŻE JESTEŚMY GRUPĄ
I NIE MA LEPSZYCH,GORSZYCH.

Na zakończenie roku mówiłam, że się nie żegnamy, bo wiem, że dzieciaki będą wracać
 z dobrymi wiadomościami:)
i tak właśnie jest


To był wyjątkowy czas
myślę, że i ja nauczyłam się wiele...
Nadszedł czas autorefleksji

* * *

Na zakończenie wraz z Joanną
przygotowałyśmy
 dzienniki kl.III B
Każdy uczeń i
dobrany indywidualnie  cytat:)

A w dzienniku...

Wszystkie cytaty zostały odczytane
na forum klasy
To była ostatnia lekcja
 języka polskiego...

* * *
Zerknijcie  co podarowali mi moi uczniowie.
Najlepsza niespodzianka,
jaką mogłam otrzymać:)
Pamiątka na lata...

Zapraszam do wspólnego oglądania albumu

Podczas Egzaminów Gimnazjalnych
wszyscy na galowo i  tacy piękni...

Pamiątkowe ostatnie  wspólne zdjęcie

Nie mogło zabraknąć
wpisów do albumu

 słowa podziękowań, które usłyszałam podczas
Balu Gimnazjalnego
Że byłam dla nich:
"nauczycielem
matką
ojcem
siostrą
bratem
i
najlepszym przyjacielem"
Piękne

I jak tu się nie wzruszyć?!

***

Jestem dumna z moich dzieci i
wiem, że na zawsze pozostaną  
w moim sercu
MOIMI DZIECIAKAMI

A.F  
wychowawca klasy III B gim.